Віцька (моцна). Гэй, хто там?
Аканом (пасьля паўзы моцна). Гэй, хто там?
Прыбег II казак.
Аканом. Вы што там, сучкіны сыны, з варты саступілі?!. (Казак сьмяецца). Ой, пасьмяюся я табе!..
Віцька. Завяжы яму ты вочы, выведзі на шлях і пусьці на волю!
II казак. Назусім на волю?
Аканом. А як табе здаецца?
Віцька. На дарогу!
II казак. Шкада!.. Дарэмна толькі трэці сук прыгатаваў!
Аканом. Для сябе пакінь!
II казак (замахнуўся). Ну ты, каза рудая!..
Аканом (адскочыў у бок, навёў пістоль). Но, но! Лягчэй!.. Лягчэй!..
Віцька. Ну, марш у дарогу! (Казак завязвае аканому вочы сваім поясам). Здымі з яго боты, дай лапці! (Да аканома). Скажы паном, што іх усіх чакаюць лапці!..
Аканом. А што ім лепшага?.. Скажу!..
Віцька. А праз тры дні сюды назад!
Аканом. Я і раней вярнуся! (Віцька паклікаў да сябе казака, нешта яму шэпча, аканом, адыходзячы, ціха кажа). Даў мне ты на свой чэрап стрэльбу! (Да казака). Ну, вядзі-ж! (Той павёў,
