Вайна і пажар…
На вогнішчы людзі
Жывуць босымі.
— Няўжо-ж гэтак і будзе?
Свой уласны дар
У чужых просім мы?
Працуй — на пана,
Працуй — на падпанка.
Жыць стала пагана.
А тут яшчэ з самага ранку
Усякі чорт лезе ў балота.
Ну і ёсьць-жа людзям ахвота?
Крыжам-бы іх — каля плота,
Ды — трах!
Які тут страх?!
А ты маўчыш,
Цягнучы сам цяжкі крыж.
Крыжамі ўставілі поле,
Пад крыжамі — магілы.
Шлях класьці да Волі
У людзей няма сілы.
|