і забаваў, шчыра маліўся Богу, жывіўся толькі хлебам і вадою. Па малітвах атрымаў ад Бога здольнасьць да кніжнай навукі і мудрасьці. Заснаваў Траецка-Сяргееўскую Лавру (60 вёрст ад Масквы) і быў у ёй ігуменам. Будучы вельмі пакорным, адмовіўся ад пасьвячэньня на Епіскапа. За жыцьцё сьвятое і вялікія подвігі манашескія спадобіўся Прападобны чудоўнага зьяўленьня яму ў кельлі Мацеры Божай з Сьвв. Апосталамі Пятром і Іоаннам. Малітвамі сваімі памагаў людзям і тварыў чуды. Памёр 1392 г. Сьв. мошчы яго знаходзіліся ў Траецка-Сяргееўскай Лаўры.
Памяць сьвяткуецца 5 ліпеня і 25 верасьня ст. ст.
Сьвяшчэннамучанік Мітрапаліт Макары.
Сьвяшчэннамучанік Мітрапаліт Макары паходзіў з Беларусі. У манашастве адзначыўся набожнасьцю, за
што быў вызначаны настаяцелем Віленскага Сьвята-
Траецкага манастыра (1481—1495 г.), а потым Мітрапалітам Кіеўскім і ўсяе Русі. На Мітрапаліта пастаўленьне прыняў у Віленскім Прачысьценскім саборы. Па
дарозе з Вільні ў Кіеў, дзе была кафедра Мітрапаліта,
замучылі яго татары блізка м. Скрыгалава, Менскай
губ. ў 1497 г. Сьв. мошчы знаходзяцца ў Кіева-Пячэрскай Лаўры. У Віленскім Прачысьценскім саборы ёсьць
прыдзел, прысьвечаны яго імені.
Мітрапаліт Макары — моцны абаронца Праваслаўнае веры і мудры будаўнічы царкоўнага жыцьця. Ён
пільна сачыў, каб захоўваліся ў Праваслаўнай Царкве
ўсе ўставы і абрады царкоўныя і каб праваслаўныя храмы (у Вільні было тады больш за 15 храмаў) мелі адпаведны ўнутраны і вонкавы выгляд. Ён дапускаў шырокае ўчасьце міран у справах царкоўных: у той час па
ўсёй Беларусі і Украіне шмат закладалася царкоўных
брацтваў, бо паўстала вялікая небясьпека для праваслаўнае царквы з боку яе ворагаў.
Памяць сьвяткуецца 1—14 траўня.
Зьяўленьне Божай Мацеры на Гары Пачаеўскай.
Аб гэтым існуе такое паданьне: каля 1240 году Божая Маці зьявілася на скале Пачаеўскай гары ў агнявым стаўпе і пакінупа на камені сьлед правай
