аб захаваньні Праваслаўнай веры, заступаўся за праваслаўных і перад грамадзкімі ўладамі. За адданасьць
Веры Праваслаўнай давялося Прападобнаму Апанасу
шмат пацярпець уціску, зьнявагі і нават адсядзець у
вастрозе.
Вясною 1648 г., калі падняў вайну проціў Польшчы казацкі гэтман Багдан Хмяльніцкі, Прападобны
Апанас прыняў мучаніцкую канчыну, нясправядліва абвінавачаны ў здрадзе Польскаму каралю. Цела яго ляжала непахаваным восем месяцаў (ад 5 верасьня да
8 мая) і засталося нятленным, чаму скора па сьмерці
Прападобны быў прызнаны Сьвятым. У 1666 годзе ў
Берасьці было зложана апісаньне жыцьця яго, дзе Апанас завецца «Сьвятым і Прападобнамучанікам».
У 1816 годзе мошчы Сьв. Апанаса згарэлі разам
з дзеравянай царквой Сымона Стоўпніка. Рэшткі іх перахаваліся аднак да апошніх дзён.
Памяць Прападобнамучаніка Афанасія сьвяткуецца 20 ліпеня і 5 верасьня ст. ст.