Старонка:Першы вытап (1933).pdf/21

Гэта старонка не была вычытаная

— Глядзі, глядзі,
Ды мы на „самалёце.“
І апякло,
Узрушыла нутро.
На дошцы птах
Увесь у пазалоце:
Ляціць сустрэцца
З яснаю зарой.
— Хутчэй качаць
Адважнага пілота.
— Ну, дзе гэрой,
Бліжэй к нам падхадзі…
— Ды што вы, хлопцы,
Вось была ахвота…
І на руках
Загойсаў брыгадзір.
Гарачы дзень
Ішоў спачыць на захад,
І доўга гоман
Бударажыў сінь.
І новы дом
Квітнеў бліскучым дахам,
Праменьні, чырвані
Гусьцелі ў высі.

|}