Старонка:Першы вытап (1933).pdf/23

Гэта старонка не была вычытаная

Шумі гальлё
І расьцьвітайце далі
Больш ня сумуюць
Вербы ні аб чым…
За працу лепшага
Мяне прэміравалі,
Затым і дораг.
Сэрцу адпачын.
Загартавала нас
Агністым сонцам лета,
У завеях восенскіх
Ня стрэне нас туга.
Сасновым водырам
У жылах кроў сагрэта,
На грудзі бронзавы
Асмуглы лёг загар.
Гудуць гудкі
Настойліва ўпарта,
Струменяць лямпачкі
Электрыкі пажар.
І мы нясём
Брыгадай да варштатаў
Нязломнасьць сіл,
Здароўе і загар.

|}