Гэта старонка не была вычытаная
А цяпер —
Імчым праз стромы
Да свае рэспублікі.
Завірухі і навалы,
Бачны
праз пацёмкі нам,
У Гамбурскім парту
паўстала
Грозна здань
Пацёмкіна.
Узьнялася гладзь марэй
Час разьліку
блізак.
Будзе час
Дамо мы рэйс,
Праз сусьвет
бяз візы.
А пакуль
Пільней за вахту,
Узрастай нат творчы ўздым.
Хай цячэ
Краіне з шахтаў
Мора вуглю
і руды.
Узьвядзем —
затвор на ўзвод.
Узьвеем
вымпел вышэй.
Каб у сінь
Савецкіх вод.
Ворагзноў,
ня вышаў.
Кастрычнік 1932 г.
