Гэта старонка не была вычытаная
Спляліся ў бясьсільлі.
(Боль маё сэрца агнём апякла)
З Арлоўскага парку
на доўгія мілі.
Зонаю сьмерці застыгла зямля.
Варожай рукою
Шкоднік Дзерабін.
Два паравозы на згубу пусьціў.
Саставы на Магнітабуд
і Чалябінск,
Сталі панура ў тупым забыцьці.
Чуеш, Дзерабін,
Дэпо адказвае
Творчым уздымам
На сотні пагроз,
Камсамольская,
Экіпажная,
Дае звыш пляну паравоз!
Белы сьнег
Марозам пазалочаны.
Вецер сьціх,
Змарыўся баляваць…
У выходны дзёнь
Брыгадамі рабочыя,
Вышлі хворы парк рамантаваць.
Кволы сьвет
Расплёсквала раньне.
Вецер подых затаіў —
маўчыць.
Цягнікі з машынамі
і трактарамі.
