Старонка:Песьні на руінах (1929).pdf/129

∗
∗     ∗

Укленчылі дні перад лесам
І моляцца жоўтым лістом,
Туман над далінай разьвесіў
Свайго задуменьня сутонь.

Пайду я лукатаю сьцежкай,
Націснуўшы шапку на лоб;
Пайду дзе рабіньнік гусьцейшы,
Дзе ягад крывавы ўмалот.

Няхай асьмяюць мяне ветры
Пад лопат асінавых слоў;
Я сёньня хачу успаветрыць
Душы чалавечай расол.

Абляпана плямамі восень,
Па целе ашэрхлы мароз…
Мы цеплім пад зорамі восець
І лечым асеньні склероз.

Я доктарам быць не бяруся,
Хоць ведаю й лекаў сэкрэт…
Сьпяваю сваёй Беларусі,
Бо толькі быў ёю сагрэт.