Гэта старонка не была вычытаная
II
Акцызьнікі павесілі насы,
Аперліся раскіслыя на шпагі.
Ня будзе іх арлом былой красы,
Ня, будзе ім самім былой павагі.
Аддадзен імпэратарскі загад:
Імпэрыю павінны ацьвярозіць!
Пад паліцэйскі аддаю нагляд
Расіі буйнай п‘яны розум.
У рэкі з бровараў — гарэлку, сьпірт,
І вымыць варам ўсе рэзэрвуары! —
Які шалёны і дзікунскі спрыт,
У гэтай сіняй і зялёнай гары!
Адкручаны у чанах краны ўсе,
Адведзен у раку латак з сукамі.
Гарэлка хваляй-грываю трасе
І вадаспадам падае на камень.
Туман зялёны ўзьняўся над ракой,
Імгліцца сумятня у сіні п‘янай.
Вады хтось зачарпнуў аднэй рукой
І неяк зьдзіўлена навокал глянуў.
