Старонка:Песьні на руінах (1929).pdf/27

Гэта старонка не была вычытаная

Бэтоннай панэлі далонь
Сабакі галодныя ліжуць
І выюць на чорны балькон —
Вэранду шантану „Парыжу“.

Сабачае сэрца шчыміць;
Праходзяць са шпорамі орды.
Сьвяцейшай награды чыны
У чадзе разьятраных оргій.

Жаночыя грудзі грызуць
З аскомай на дзяснах асьлюзлых.
З шантану садомская жудзь
У прытонныя сочыцца шлюзы.

Героі сусьветнай вайны
Ўзьнімаюць атрутную чару;
На вуснах усьмех сатаны, —
Дзень штурму, дзеньсьмерці страчаюць.

Іх сэрцы крывёй ацяклі;
Гатовы на прыступ адважны.
Крывавы ўзьнімаюць кіліх
І п‘юць за сьвяцейшую княжну.


У змроку імчыцца аўто
Да штабу заходняга фронту.
Пакетаў вялізазны стос
Прыслалі з позыцыі ротным.