Гэта старонка не была вычытаная
— Разьбіты… наголаў… зусім…
Ня маем ніводнай колёны…
Мы выбіты, выбіты з сіл…
Рэзэрвы пяхоты ў палоне…
Трусьліва адходзім на ўсход,
«Ахоплены страхам панічным.
Германцаў жалезны паход
Дывізіі цэлыя нішчыць.
Знарадамі б‘юць і ірвуць,
І труцяць удушлівым газам.
Якая страшэнная жудзь!
У сінь узьлятаюць лабазы.
Далёка, далёка у тыл
Лятуць на зары ‘эропляны;
Ўзьнімаюць там бомбамі пыл
І ўсе перахоплююць пляны. —
— Сакрэтныя справы складаць;
Трывожныя ночы насталі. —
Бязногіх, бязрукіх салдат
Развозяць двуколкі ў шпіталі.
Мучэньні, ачумлены боль;
Ў конвульсіі сын чалавечы.
— О, жудасны, жудасны бой,
За грэх, за які я скалечан?
