Старонка:Песьні на руінах (1929).pdf/36

Гэта старонка не была вычытаная

VIII

Даволі… мне хочацца зьвесіць чупрыну.
Вам далей раскажа ўжо Юры Іскрыніч.


Шпіталь, санітары і сёстры,
Ланцэты і доктар-хірург.
Асколак іржавы і востры
Дасталі з патрушчаных рук.

Глядзяць, разглядаюць уважна!
Ківаюць галовамі ў такт;
Рукамі асколак той важаць
І робяць спагадлівы знак.

Падходзяць ка мне усім скопам
І рану ўскрываюць маю,
Тут я ўспамінаю акопы
І голаў на грудзі хілю.

Зьліваюся потам халодным
І зубы зацяўшы, маўчу.
Салдат абарваны, галодны
Паўстаў жабраком у ваччу.