Гэта старонка не была вычытаная
ІСКРЫНІЧ
Якога роду вы,
Што словы працінаюць сэрца?
Шалёны вецер выў…
Ня мог раней я з вамі стрэцца:
Скажэце, хоць і чуў,
Завуць як вас, як вы на імя?
Я ведаць, знаць хачу
У гэты вечар хмельна-сіні,
МАРЫЯ
Бязродная, адна;
Ня ведаю сваіх я продкаў.
Няйначы ўжо віной вайна,
Што я спаткала дзень гаротны.
Ішла жыцьцё пазнаць
І думала, што горад прыме…
Мяне іначай зваць, —
Завуць-жа ўсе — Марыя.
ІСКРЫНІЧ
Прабачце, я іду
Спаткаць знаёмых за заслонай.
О, колькі, колькі дум
Яна ўзбудзіла чулым словам!
Я раскажу сябрам
Аб сёньнешняй сваёй сустрэчы.
Каб толькі ўсё сабраць…
Я раскажу ня раз, а трэйчы.
