Гэта старонка не была вычытаная
XIII
ПЕСЬНЯ ПЕСЕНЬ
Зьвякае, лязгае зброя —
Лязгам па сталі, па броні.
Лушчыць галовы, бы зёрны;
Хвалі чырвоняць вазёры.
Ў гневе народныя зборні, —
Рвуцца спрадвечнасьці корні.
Іх разгрызаюць зубамі;
Прышлыя дні іх ня збавяць.
Прышлыя дні неўзабаве, —
Цемру крывёю разбавяць.
Казку суровую збаюць, —
Ліцьме кроў з белага збана.
Многа заўсёды на згоне
Бруду бывае і гною.
Будуць імчацца ў пагоню
З кодэксам новых законаў.
