Гэта старонка не была вычытаная
Цяжка паверыць сягоньня, —
Раны-ж ачысьцяць, загояць.
Слаўлю я гэнымі днямі
Повеі косаў ільняных.
Палкасьць—ажогі агнямі
Я не дазволю спаганіць.
Выйду к табе на спатканьне, —
Узлокчуся моўчкі на камень.
Буду чакаць твайго выйсьця, —
У сіні супуцяцца лісьця.
Смутак ня будзе імгліцца
У лесе з хваёвых ігліцаў.
Зоры па іншаму бліснуць, —
Шчодра рассыплюць іскрыстасьць.
Ты не мадонна, Марыя,
Граю табе я на ліры.
Самыя кволыя словы
У тонах музычнай асновы.
Ўслухайся, ўслухайся толькі,
Шчырасьці сэрца ў іх колькі!
Вечарам гэтакім сінім
Першая ты між усімі.
