Гэта старонка не была вычытаная
Рукі к табе прасьціраю, —
Хочу зямнога я раю.
Тут прыгажосьць і п якнота,
Узьлёты людзкія ў ясноты.
Тут найвялікшая творчасьць
З хлебам пракіслым і чорствым.
Ўсё падарыць ты у моцы;
Гэткія бровы! а вочы!..
Зналі поэты прыгожых, —
Славіў па своему кожны.
Кожны ў сьвятым захапленьні
Слаў свае песьні-маленьні.
Сёньня такім я шчасьліўцам, —
Маю каму памаліцца.
Песьня мая не загіне, —
Слаўлю Багіню Багіняў.
Толькі зямную, зямную…
Сьцюжы у полі зімуюць.
Ў сэрцы ня сіверыць вецер, —
Зоры і сонца ў ім сьвецяць.
У іхных яснотах праменных
Слоў залатыя імгненьні.
