Гэта старонка не была вычытаная
Дзікая жудасьць, адчайнасьць;
Горач пячэ надзвычайна.
У гэтакім часе жахлівым
Песьні складаю Марыі.
Я ня умею іначай
Дзён гаратлівых адзначыць.
Можа мой грэх і сьмяртэльны?
Можа я вырадак, шэльма?
Што-ж, няхай сына прабачаць,
Сын ня умее іначай.
Сьцежкай ня йшоў-бы якою
Песень ніяк не ўспакою.
Песьні ў гармоніі дзіўнай
Змрочнай вячорнай гадзінай.
Музыкай вобразаў стройных
Рвуць, разрываюць настроі.
Шэрань спадае, радзее;
У сэрцы квітнеюць надзеі.
З імі ня знаеш трывогі,
Узносішся духам убогім.
Ў целе бадзёрасьць ня гасьне,
Ў зроку імклівасьць і яснасьць.
