Старонка:Песьні на руінах (1929).pdf/70

Гэта старонка не была вычытаная

Ў слове хілюся на персі, —
Вобраз Марыі у песьні.


Чулая й скромная духам;
Цела — гармонія рухаў.

Гэтакай лёгкасьці грацый
Дзевы ніколі ня знацьме.

Дзевы—мадонны музэяў,
Голавы ніжай наземце!

Вы пры жыцьці бессаромным
Лёгка растрачвалі скромнасьць.

Кожнаму ў палкай пасьцелі
Вы аддаваліся целам.

Кожны хацеў стаць шчасьліўцам, —
З персямі й вуснамі зьліцца.

Сталі таму і бясьсьмертны, —
Славяць вас людзі і ветры.

Дзевы, чало нахіліце!
Дзевы, пападайце ніцма!

Будзе праходзіць між вамі
Дзева у косах ільняных.

Нізкім паклонам вітайце, —
Дні яе толькі сьвітаюць.