Старонка:Плынь (1927).pdf/73

Гэта старонка не была вычытаная

І смокчуць вусны затаптаны
Ад караванаў той пясок…
Паўстань, пустэльнік ашуканы, —
Оаз праўдзівы твой далёк!

◆ ◆ ◆

|}