Гэта старонка не была вычытаная
і мысьлю:
агні праразаюць
туман.
І йдуць цягнікі,
і сьпяшаюцца людзі,
дымяцца вазёры,
гамоняць лясы:
Тут сонечны горад
наступнага будзе,
высокі, табою нязнанай
красы.
Ударныя тэмпы!
(ударым-жа дружна!).
Няхай наш завод,
нашы песьні зьвіняць…
Мы ў бойках і шахтах
выкоўваем мужнасьць,
мы мужна і шчыра
стаім ля старна.
І хто калі з шляху
схіснецца на момант,
ўзьнімі яго песьняй,
каб сэрца ў агні
