Гэта старонка не была вычытаная
і з твайго,
адраньцьвелага сэрца,
таварыш,
вырываецца глуха,
па-воўчаму —
стогн.
Гэта падае
на халодны дол,
на каменны дол
будаўнік.
Гэта рукі яго,
гэта скроні яго,
гэта сэрца яго
У агні.
Каб заўсёды пульс фабрычны біў,
і каб зьнішчыць прастоі, аварыі, —
трэба машыну умець любіць,
трэба ведаць яе, таварышы.
Будзь уважным,
падрэшчык,
макаль:
