Старонка:Пра нашы літаратурныя справы (1928).pdf/201

Гэта старонка не была вычытаная

цыю ў справу будаўніцтва і нанесьці гэтым цяжка паправімую шкоду. А таму трэба даваць самы суровы адпор гэтым ваўком у авечай шкуры, якія не саромяюцца прыкрываць свае провокацыйныя ўчынкі ультра-рэволюцыйнымі лёзунгамі. Гэта — спадчына змрочнай і цяжкай мінуўшчыны, якую мы

„З пасагам аддалі-б, з прыбыткам, сапраўды,
адно каб нястала іх толькі ў нас“[1].

1927 г.

  1. З вершу А. Александровіча.