Гэта старонка не была вычытаная
Вышла так у гэты тыдзень,
Як на хату камінар,
Ўжо залез на камень злыдзень —
Аляксандар-гасудар…
Мой Сысой ў вярсьце бяз мілі
Не пазнаў — і жонцы — бразь!
„Вось дык пудала зрабілі,
Каб яго заела гразь!“
Скуль ўзяўся як на тое
Крук, апрануты ў шынэль,
І адразу — хап Сысоя
Кіпцюрамі за каршэль!
Дый крычыць ў абедзьве храпы:
„Што? на катаргу пара?
Як ты сьмееш, сівалапы,
Зьневажаць сваго цара?“
Жонка бачыць, што ня сьмешкі
Посьле будзе — хоць трубі!
І давай прасіць ў плешкі:
„Мой паночак! ня губі!
Бачыш сам — якая справа:
Ён з нямудрай стараны
І ў дадатак, як халява
З бота старага, дурны!
