Старонка:Прыгоды Мюнхаўзена.pdf/49

Гэта старонка не была вычытаная

Жыхары былі вельмі рады, што іх кат загінуў, і прапанавалі карону мне.

— Калі ласка, добры Мюнхаузен, будзь нашым каралём. Зрабі нам паслугу, царствуй над намі. Ты такі мудры і смелы.

Але я наадрэз адмовіўся, таму што я не люблю агуркоў.


ПАМІЖ КРАКАДЗІЛАМ І ЛЬВОМ

Калі бура сцішылася, мы паднялі якар і тыдні праз два шчасліва прыплылі на востраў Цэйлон.

Старэйшы сын цэйлонснага губернатара прапанаваў мне пайсці разам з ім на паляванне.

Я згадзіўся з вялікай прыемнасцю. Мы адправіліся ў бліжэйшы лясок. Гарачыня стаяла страшэнная, і я павінен прызнацца, што з непрывычкі вельмі хутка стаміўся.

Але губернатараў сын, дужы малады чалавек, адчуваў сябе на гэтай спякоце добра. Ён жыў на Цэйлоне з дзяцінства.