У вызначаным мною пункце два ядры — наша і ворагава — сустрэліся і стукнуліся з страшэннай сілай, і ворагава ядро паляцела назад.
Вы разумееце: яно паляцела назад да іспанцаў.
Яно адарвала галаву іспанскаму гарматніку і шаснаццаці іспанскім салдатам.
Яно збіла мачты ў трох караблях, што стаялі ў іспанскай гавані, і паляцела проста ў Афрыку.
Праляцеўшы яшчэ дзвесце чатырнаццаць міль, яно упала на страху беднай сялянскай хаты, дзе жыла нейкая бабка. Бабка ляжала на спіне і спала, а рот у яе быў адкрыты. Ядро прадзіравіла страху, трапіла спаўшай бабцы проста ў рот, выбіла ў яе апошнія зубы і стала ў горле — ні туды, ні сюды!
У хату ўбег яе муж, чалавек гарачы і здагадлівы.
Ён засунуў ёй руку ў горла і паспрабаваў дастаць адтуль ядро, але яно не скранулася з месца.
Тады, ні хвіліны не марудзячы, ён паднёс да
