Старонка:Прыгоды ўдалага ваякі Швэйка (1931—1932). Частка 1.pdf/31

Гэта старонка не была вычытаная

— Дзеля таго, што я не апрануты, зусім голы, я ня хачу паказваць паном нічога такога, што-б надало ім думку, быццам я ня маю ніякае далікатнасьці.

Ад таго моманту, як санітары атрымалі загад вярнуць Швэйку ягоную вопратку, яны не выяўлялі да яго ніякай руплівасьці, загадалі яму апрануцца і адзін санітар завёў яго ў трэцяе аддзяленьне. Там трымалі яго колькі дзён, пакуль канцылярыя нарыхтавала паперы да выпіскі яго з вар‘яцкага дому, і Швэйк прымеў зрабіць тут свае назіраньні! Ашуканыя дактары далі аб ім гэткае заключэньне:

„Прыдуркаваты сымулянт“.

Дзеля таго, што Швэйка выпісалі з больніцы перад самым абедам, справа дайшла да невялічкага скандалу. Швэйк голасна протэставаў, заяўлячы, што калі чалавека выкідаюць з вар‘яцкага дому, дык няможна гнаць яго без абеда.

Скандал суняў выкліканы брамнікам паліцыянт, які пераправіў Швэйка ў паліцэйскі камісарыят на Сальмовай вуліцы.


РАЗЬДЗЕЛ V

ШВЭЙК У ПАЛІЦЭЙСКІМ КАМІСАРЫЯЦЕ НА САЛЬМОМАЙ ВУЛІЦЫ.

Сьледам за праменна-сьветлымі днямі ў вар‘яцкім доме насталі для Швэйка часіны, поўныя нягод і пакуты. Паліцэйскі інспэктар Браун правёў сцэну сустрэчы са Швэйкам паводле рымскіх намесьнікаў пары імпэратара Нэрона. І так-жа люта, як у свой час прамаўлялі яны: „Кіньце гэтую хрысьціянскую погань ільвом!“ — Браун сказаў:

— Пасадзіце яго пад замок!

Ані слова болей, ані слова меней. Адно вочы ў пана паліцэйскага інспэктара Брауна на момант пыхнулі нейкім асаблівым сласнотным агнём. Швэйк укланіўся і з годнасьцю праказаў:

— Я гатоў, панове. На маё разуменьне, „пад замóк“ азначае — у каталажку, а гэта ня надта ўжо і кепска.

— Асабліва тут у нас не раздабарвайце, — сказаў дзяжурны