Сэкратар
А вось чаму яна такая разумная.
Дыякан
(Заплюшчыўшы вочы на мотыў камарынскага ціха напявае).
Чэ-ка, Чэ-ка... (Засыпае).
Сэкратар
Ну, айцец, падымайся, тут брат Чакою, пахне. Едзем адсюль к чорту…
Міхальскі
Не сьпяшайцеся, глупства…
Марта
Няхай айцец дыякан засьне крышку, яны ўтаміліся. Яшчэ заедзецца рана. (Да Зоські). Гэта ты, гадаўка, мне жыцьцё труціш… (Стук у дзьверы, сэкратар зьбіраецца. Марта выбегла ў сенцы і пытаецца: хто там? Чуваць адказ: Я… Рыгор… адчынеце… Яна не адчыніла і спуджаная ўскочыла ў хату) Рыгор прыехаў…
Міхальскі (моцна).
Р-рыгор-р-р?.. (Бразнула талерка, дыякан падскочыў — хрысьціцца).
Зоська (радасна).
Рыгорка прыехаў… (Бяжыць адчыняць дзьверы).
Сэкратар (бярэ пад паху папку).
(Уваходзіць Рыгор. На ім шлём, з гвяздаю, скураная куртка, рэвольвер і маленькі клунак).
Рыгор
Здарова, Зоська!.. (Цалуюцца). Што, гэта адчыняць ня хочуць? Запыталі, хто — і пабеглі?.. (Усе спуджаныя стаяць).
