Гэта старонка не была вычытаная
Залёты, што былі дагэтуль,
Пазбаўлены свайго кутка…
Прыдумаць дружыну паэту
Цяжэй, як вобраз для радка.
Не схілены на ласку, сорам
Замрэ ў ладах натхнёных струн —
Тады ніякім загаворам
Не збыць паэзіі каўтун.
Дык лепш змагацца з невядомым,
Ісці благому насустрэк.
Я сон знайду, я буду дома,
Як спыняць рух вужакі рэк.
Зляту на сухазем‘е лістам —
Ўладар начэй і дзён ўладар.
Вятры па горле галасістым
Прагоняць вір крыві і хмар.
Тады сваіх здабыткаў кайстру —
Што не дабраў, што стойваў сам, —
Я перадам другому майстру,
Другому сэрцу перадам.
|}
