Гэта старонка не была вычытаная
Устрывожу, прывяду да ладу
Спрытомненую смагу дзей.
Губляць ключы за лістападам
Вятроў гусінай чарадзе.
На золаку плывуць не сцежкі,
Мінаючы асенні крок, —
Сплываюць светлыя усмешкі
З маршчыністых узгоркаў шчок.
|}