Старонка:Радасны будзень (1935).pdf/131

Гэта старонка не была вычытаная

Устрывожу, прывяду да ладу
Спрытомненую смагу дзей.
Губляць ключы за лістападам
Вятроў гусінай чарадзе.

На золаку плывуць не сцежкі,
Мінаючы асенні крок, —
Сплываюць светлыя усмешкі
З маршчыністых узгоркаў шчок.

|}