Старонка:Радасны будзень (1935).pdf/133

Гэта старонка не была вычытаная

Учора смерць была, як тэма,
Як жаль, рыдалі хмызнякі.
І адцвіталі хрызантэмы
І нараджаліся ваўкі.

Труною тхло ад панскай цноты,
Як ад радкоў плюгавых строф…
Замежным кашлем кулямётаў
Канаў расійскі Саваоф.

З ражна разбітай райскай брамы
Звісаў архангела шкілет.
І быў жывым малюнкам драмы —
Раздзёрты напал эпалет.

|}