Гэта старонка была вычытаная
Не здаецца стары псюк,
Брацца вучыцца загрудкі…
З смелым дзедам смелы ўнук
Цісне градус польскай вудкі.
Ў поўным доме добра жыць,
Піць і песні пець ваяку,
Чалавечынай карміць
Паліцэйскага сабаку.
Селі псярнямі кругом
Ваяводскія закуткі —
Вартаваць публічны дом
Еўрапейскай прастытуткі.
Вецер свішча праз мяжу
Пра спакой душы вяльможнай:
Пані дорыць па крыжу
Людзям хат рукой набожнай.
Пані з імі многа мук:
Папусціся — будзе дзела…
І ўразаецца каблук
Ў пераборлівае цела.
