Съ нелюбой жоной мнѣ вѣкъ вѣковаць,
А съ табой, красна дзѣвица, ночку начеваць.
|}
Бяроза, бяроза каранастая,
Давъ же мнѣ Богъ мужа наровистого.
Я ёго наровы всѣ уже свѣдала,
Собравши семейку паабѣдала.
Маленька семейка на работу йдзець,
А пьяница мой мужъ въ карчомцы пьець.
|
(Записалъ ученикъ Ѳедоръ Метла.)
Сильные вихры бѣлу бярозу разкалыхиваюць
Удалъ маладзецъ па сѣнюшкамъ пахаживаець,
Мацерь родную свою упрашиваець:
— Встань, матулька, поранюсеньку,
Вытащи хатку пацеплюсеньку;
Засцели, мамка, палаценцы бѣленьки,
Да наливай, мамка, ковшики краштальные:
Прибудуць къ намъ госци незваные,
Прибудуць къ намъ гости непріятные,
Прибудуць насъ, мамка, въ рекруты браць,
Будуць же намъ, мамка, руки назадъ вязаць.
|