Старонка:Скрыпка беларуская (1906).pdf/22

Не такие — инши шаты:
Летних тольки видны шматы.
Месцам кветка без вяночка,
Месцам грибок з пад кусточка
Гляне быстра вушки стулиць,
Затрасецца. Осень, глумиць.
Усе кветки, ўсе галинки.
Ўсе зметае да сцеблинки.
Осень чисциць зиме гладка,
Бо той ў бели былоб гадка
Праскакаци у нас па полях:
Былиб ножки у мазолях.
Пыл на сукни па разсеўсяб,
Ў белы щеки слиной ўесяб.
Чиста, чиста па ўсем поли,
Аж на серцы грызуць боли.
А гдзеж зелень, а гдзеж стужки,
А гдзеж песни, а гдзеж птушки?
Ўсюды старасць, смутак вее.
З хмарак дробны дожджык сее.
Слонка низка чеше косы.
Дубняк смутны стаиць босы.
Лужок жоўты. Загон серы.
Рэки крые ледок белы.
У лёси свище, вепер плаче.
Па березках сойка скаче.
Сава гудзе, вабяць зайцаў.
Чуц не згрыз сабе я пальцаў,
Прыраўняўши, пагледзеўши
Наша жыцё. Паў замлеўши,
Прымикнуў вочи; бачу твары
Усе знакомы: при алтары,
На хрысцинах, на вяселы,