Гэта старонка не была вычытаная
Высіўся над людам,
Як нязломны камень,
І ў адказ на звон касьцёльны
Бразнуў ланцугамі.
Як яго на посьмех
Вяла босым варта,
Вышла вёска ўся напроці
Бяз усьмеху, жарту.
Толькі з лесу вецер
Разам з бурай рушыў.
Танцавалі ў панскім садзе,
Вывернулі грушу.
А як месяц толькі
Ўзьлез на неба гожа,
Загарэўся дворскі сьвіран
З усім панскім збожжам.
Сьнег засыпаў студні,
Ня стушыць пажару —
Тры дні сажа чорным сьнегам
Цярусіла з хмараў.
