Старонка:Слуцкія песьняры (1926).pdf/22

Гэта старонка не была вычытаная

І ла сёньнешні дзень
мяне душаць
братня-юнацкія словы.
Ой, не магу ды слухаць
зьвяк
ланцугоў
сталёвых!
І калі
выбух протэсту
гучыць
па савецкіх палёх,
мне ў ім
зацесна…
Туды-б!
каб толькі я мог?!.
Каб толькі я мог?!

|}