Гэта старонка не была вычытаная
Вось дзе можна і плечы шырокія
на ўсю моц разьвярнуць,
вось дзе можна і грудзі высокія
адсапнуць…
Эх, сьвішчы, мая коска бліскучая,
па траве па густой.
Няхай хіліцца траўка пахучая
пад табой…
А я песьню магутную, звонкую
запяю, як поэт.
Няхай чуе мэлёдыю гонкую
увесь сьвет.
Няхай песьня касецкая коціцца,
на шырокі прастор,
няхай працаю — потам узносіцца
аж да зор…
Эй, зьвіні-ж, мая коска сталёвая,
ад мянташкі зьвіні,
сёньня праца пасьпела ўжо новая, —
вось зірні…
|}
