Старонка:Сузор’і (1926).pdf/43

Гэта старонка не была вычытаная

Праца тых, хто араў голы, босы,
Хто палоў, потым праў хто лён,
Грукатаў хто паставамі кросен, —
Набывае ўжо новы плён.

Гэты плён — усіх працоўных здабытак,
І загэтым ён — важны дар:
Хто раней быў бядою прыбіты,
Цяпер стаў сам сабе гаспадар.

Вось загэтым, хоць праца цяжкая,
А удубальт пасьпешна йдзе;
Зык машын на мамэнт не змаўкае,
І ў ім чуецца шмат надзей.

Вось загэтым кладуцца так роўна
Швы за швамі ў пекны узор,
Вось загэтым так песьня чароўна
Льлецца з раньніх да змрочных зор.

|}