Старонка:Творы (Александровіч, 1932—1933). Кніга 1.pdf/116

Гэта старонка не была вычытаная

Зямля гудзіць!
Зямлі зазыўны гул
ня спутаць дротам меж!
Зямную моц ня зьвяжаш!
Трухлее слуп мяжы…
Гудзіць зямлёй абшар!
Хто думаць стаў
— на катарзе, у засьценьнях.
З грудзей зямлі —
агнём прарвецца вар,
прарвецца вар зямлі!
Зямля дарогі зьменіць!
Была скрыжована вякамі Беларусь!
На захадзе цяпер скрыжованы і дзеці!
Няшкода ўспомніць даўнюю пару,
як мала розьніцы у помніках сталецьцяў.

Няроўны люд зямлі!
Зямлі няроўны шлях!
Жыцьцё супроць жыцьця!
Супроць самоты радасьць!
Як многа на зямлі
людзей на кастылях.
Як многа на зямлі
ахвяр сусьветнай здрады…
Рашучасьць!
Bepa!
Ўпартасьць!
Буралом!