Старонка:Творы (Александровіч, 1932—1933). Кніга 1.pdf/177

Гэта старонка не была вычытаная

5

Вясна прыляцела з надзеяй —
можа ўдасца работу знайсьці.
Але, дзе заработак, дзе ён?
да каго і куды ісьці?

І нявесела ў згорбленай хаце,
грудзі точыць бяда, як іржа.
Хто-ж за горкія сьлёзы заплаціць?
Камень сьмерці на сэрцы ляжаў.

Бацька ў тракціры з сябрамі
прапівае сваё паліто.
Бывае, сваімі рукамі
задушыць быў цябе гатоў.

Цярпелі нядолевы кпіны,
жылі кропляю бруднай расы.
Дачакалі вальнейшай хвіліны
сівыя мае валасы.