Гэта старонка не была вычытаная
2
Двурогі месяц зваў на сход
брыгады зор ударных.
Парадак дню: праверыць ход
спаборніцтва ў надхмар‘і.
А шустры зорны маладняк
у хвалях змроку мутных
на „вус матае“ асабняк,
усіх яго прысутных.
Ліюцца песьні, і „кадрыль“
„Лявоніху“ зьмяняе.
Працьвітай уласны стыль —
самабытнасьць краю!
Зор атрад свой сьмех ліе,
іскрыцца над шофэрам:
— Табе, таварыш, мы свае —
мы з лёгкай кавалерыі…
І раптам, ценьню ля аўто,
да кума ў двор стралой,
схаваўшы твар у паліто —
яшчэ адзін герой.
Чакай, герой, ты будзеш наш.
Таемнасьць мы разьвяжам…
— О!.. гэта ты, падхалімаж,
ці падхалім, як кажуць!
