Старонка:Творы (Александровіч, 1932—1933). Кніга 1.pdf/47

КРЫЎДА

Акадэмічнай конфэрэнцыі па пытаньні рэформы беларускага правапісу і азбукі

Няхай імгла,
няхай імклівіць восень,
няхай вятры ахутваюць выцьцём.
О, дні крылатыя!
Нікога мы ня просім
авеяць радасьцю юнацкае жыцьцё!

Паклоны біць?
— Вясьне вясёлка-тканай,
дый пералівам сонечных крыніц.
Як добра жыць!
Цаглінкаю румянай
будуем новыя, нязнаныя нам дні!

Пяшчоты радасьці
вірліва творчай працы,
як песьня звонкая,
Як прозалаць-агонь,
агорнуць ласкава
і нават дзіўна, братцы,
ня чуе зморнасьці юнацкая далонь!

Бывае ўсё-ж,
і сумна часам стане,