Старонка:Тры п’ескі (1930).pdf/108

Гэта старонка не была вычытаная

1-я. А ты мусіць далёка жывеш?

Анжэліна. Не.

1-я. Тады пройдзем і мы з табою.

Анжэліна. Добра, пойдзем разам ды будем прыглядацца.

1-я. Ага ды можа і напаткаем яго. (Анжэліна ўсхліпваючы ідзе. 1-я і 2-я дзяўчаткі — за ёю).

Заслона