капае). А калі тут будзе вялікая цяжкая скрынка, такая, што мы і не падымем.
Ціхаход. Тады будзем думаць пра гэта.
Крутагор. Невядома, ці яна замкнёна, ці не.
Ціхаход. Я думаю, што павінна быць замкнёна.
Крутагор. А як-жа мы яе адамкнем?
Ціхаход. Слухай, таварыш Крутагор. Мядзьведзя мы яшчэ не забілі, а ты ўжо думаеш, як будзем зьдзіраць скуру.
Крутагор. Можна лічыць, што і забілі.
Ціхаход. Пачакай яшчэ! (Раптам). Стой! (Крутагор нахіліўся). Нешта бразнула.
Крутагор. Ага! Дай, братка, я пакапаю.
Ціхаход. Пачакай.
Крутагор. Дай мне рыдлёўку, я хутчэй.
Ціхаход. Май цярпеньне. (Капануў). О, зноў стукнула.
Крутагор (нецярпліва). Дай мне рыдлёўку, я памацаю.
Ціхаход. Ну, на.
Крутагор (капануў). Скарб! (Старанна капае).
Ціхаход. А ты больш асьцярожна.
Крутагор. Нічога, ён будзе ў нашых руках! (Кінуў рыдлёўку і грабе рукамі).
Ціхаход (ухапіў рыдлёўку). Пусьці, я капану яшчэ рыдлёўкаю.
