Цёмнасіняй злоснай плыньню мчыцца-рвецца лёд. Сонца спаліць і бяз жалю срэбраны сумёт.
Дзень вясеньніх лятуценьняў к нам нясецца ўгрунь! Выйду, гляну: дзень жаданы, дзень праменных струн…
5. IV. 27 г.
|}