Гэта старонка не была вычытаная
Быў ён здзіўлены дакладам,
Весткі розныя ва ўсіх.
І сазваў ён на нараду
Камандзіраў баявых.
— Сілу ворага не знаем,
На які ступіў ён шлях?..
А ліпнёвая,
Густая
Ноч стаілася ў кустах.
Як дазор, дубы сталеткі
Засланілі грамаду.
І сказаў Серго:
— Ў разведку
Сам, таварышы, пайду!
∗∗∗
І таемна, ўнепрыкметку,
Цераз брод і шыр балот,
Вёў Серго атрад разведкі
Тылам ворага ў абход.
За балотам — лес бяскраю,
І бяскрайняя імгла.
За вярстой вярста мінае,
Ноч густая,
Што смала.
