Гэта старонка не была вычытаная
Па расе паўзуць сапёры,
На ваду кладуць масты.
Будзе бой! і нават зоры
Гасяць блеск свой залаты!
Знаў Серго сакрэт недарам,
Полк байцоў адвёў тайком.
І, прарваўшы фронт ударам,
Закідаў ліхім агнём.
ў атаку — на палякаў!
На акоп — штыкамі ў лоб!
Сталлю бралі, вызвалялі
Беларускі Перакоп!
∗∗∗
Сонца рукі працягнула
Баявым сынам зямлі.
Поле радасна ўздыхнула,
Ветла сосны загулі.
Пераможцам насустрэчу
З бедных хат народ пайшоў.
Апускаўся ціхі вечар,
Славіў стомленых байцоў.
Ліпень, 1935 г.
|}
