чавы выспы ды інш. З вышыні „Сонца і зор“ чырвонакрылы вяшчун наглядае выяўленьне рознастайных форм жыцьця кожнае краіны. Сутнасьць яго амаль аднолькавая ўсюды, пачынаючы ад мяжы, якая аддзяляе Савецкі Саюз ад Польшчы. Над Польшчаю носіцца белы арол, які
|
Ў паветры палошча |
Чырвонакрылы вяшчун яго зьбівае, і яму адклікаюцца з зямлі словам „Пабеда!“
Яго вітаюць і —
|
Ад меж Пазнані |
дзе „рабочыя ходзяць хмура“.
У Францыі ён вітае паўстаньне з магіл комунараў, якія —
|
Сыплюць іскры ўлева і ўправа. |
Вяшчун і „чорнакожым аня страх“. Сваю іскру ён закідае ў Алжыр. Гэта выклікае — „Замест плачу — песьні, скокі“ і выгукі
|
— Нам ня жаль! |
Яму нехта крычыць з Трыполі,
|
— То вяшчун сусьветнай волі! |
Далей, калі чырвонакрылы вяшчун пралятае над выспай Сьвятое Алёны „Над магілай Наполеона“,
