Гэта старонка не была вычытаная
*
Воплескі, воплескі, воплескі —
полымя шумных пажараў!
Гаснуць, сьціхаюць, як водблескі…
— Слова, таварыш Гамарнік!
Прамова тав. Гамарніка.
— Сябры — таварышы, якое шчасьце
вітаць з дзесяцігодзьдзем БэСэСэР!
Падобных дзён, як нашая сучаснасьць,
гісторыя ня ведае яшчэ.
— Якімі словамі размах апішаш,
якія сёньня словы вам сказаць?
На новыя шляхі краіна выйшла
І больш ня вернецца назад.
І вораг дзівіцца, зайздросьціць вораг,
вайною думае спыніць жыцьцё,
а мы старожка сёньня, як і ўчора
няспынна да Комуны йдзём.
— Дык хай расьце, расьце руплівасьць працы,
Дык хай расьце наш дух у барацьбе…
Якое шчасьце выпала - змагацца
пад сьцягам нашай Капэбэ.
*
Воплескі плошчу схіснулі
і зьмятусілі людзей.
Радасьць і кволіць і чуліць…
Слова узяў Галадзед.
