Гэта старонка не была вычытаная
Сякера папала камусьці пад руку —
Даволі: гатова крывавае дзела…
Малы паваліўся, як сноп той, бяз гуку,
І з цела навекі душа адляцела…
За першым другога ледзь-ледзь не да сьмерці,
А потым каламі таго і другога…
Ня людзі — а зьверы! Ня зьверы — а чэрці!
Скажу толькі гэта, і болей нічога…
|}
